Dit koffiekopje kocht ik in de kringloopwinkel van Arkel. Vijftig cent, geloof ik. Toen ik weer buiten kwam - overigens zonder de fluitketel waar ik eigenlijk voor kwam - stonden mijn wenkbrauwen nog steeds op huh?. Ik vroeg me heel veel af, maar bovenal dacht ik: Hoe heeft het zo ver kunnen komen?
Checkt niemand zo'n tekst even voor het naar de drukker gaat? En nog even afgezien van dat 'bij jouw' waardoor ik geen slok meer door m'n keel krijg - wat betékent het in godsnaam?! Bij jou(w) gaat alles automatisch, maar niets vanzelf. Is dat een verwijt? Een compliment? Een grap? Wie kan ik dit kopje met goed fatsoen (en koffie) voorzetten?
In mijn verwarring moest ik denken aan een koffiemok die wij vroeger thuis hadden. Zo eentje die mijn moeder bij elkaar had gespaard met Douwe Egberts zegeltjes, keurig uit filterkoffie-verpakkingen geknipt. 'Een kopje koffie van DE, maakt zelfs den huistiran gedwee' stond op die beker. Dat klopte óók niet (al dacht men in die jaren '70 waarschijnlijk nog oprecht dat een mok vol cafeïne zeer rustgevend was), maar het was in ieder geval nog correct Nederlands.